Czystość ewangeliczna
Czystość to dla nas wybór Chrystusa jako wyłącznego Oblubieńca i ukochanie Go sercem niepodzielonym. Oblubieńcza miłość Chrystusa ogarnia nas z duszą i ciałem – dlatego nie zawieramy małżeństwa. Już teraz jesteśmy zaproszone do tego, by żyć jak wszyscy zbawieni w niebie, gdzie „żenić się nie będą ani za mąż wychodzić” (Łk 20,35). Nie mając własnej rodziny, możemy troszczyć się tylko o sprawy Pana i tyko Jemu starać się podobać (por. 1 Kor 7,34).
Przez ślub czystości chcemy odpowiedzieć na miłość oblubieńczą Chrystusa.
Dzięki temu świadectwu ludzka miłość zyskuje niezawodny punkt odniesienia, który osoba konsekrowana czerpie z kontemplacji miłości trynitamej, objawionej nam w Chrystusie. Właśnie dlatego, że jest zanurzona w tej tajemnicy, czuje się zdolna do miłości radykalnej i uniwersalnej, która daje jej moc do panowania nad sobą i do zachowania dyscypliny, co jest niezbędne, by nie popaść w niewolę zmysłów i instynktów. Konsekrowana czystość jawi się zatem jako doświadczenie radości i wolności. Rozjaśniona światłem wiary w zmartwychwstałego Chrystusa oraz oczekiwaniem na nowe niebo i nową ziemię (por. Ap 21, 1), dostarcza cennych przesłanek dla wychowania do czystości, niezbędnej także w innych stanach życia. (Vita Consecrata, 88)
Matko Wielkiego Zawierzenia, Pokorna Służebnico Pańska, oddaję się Tobie bez zastrzeżeń
abyś udzielała memu sercu Twojej miłości do Jezusa.