Historia
Instytut wywodzi się z Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Obecnie jesteśmy autonomiczną Wspólnotą. Oto nasza historia w skrócie:
1986 – 1989 – powstanie nieformalnej grupy osób, które chciały pogłębiać swoje życie duchowe i żyć na wyłączność dla Pana Boga.
1989 – 1994 – tworzenie pierwszych struktur w grupie nieformalnej zwanej nieoficjalnie Secolare. Zorganizowanie pierwszych wakacyjnych rekolekcji w 1992 roku.
1994 – 1997 – tworzenie struktur kanonicznych. Wzrastająca liczba członkiń Secolare wymagała podjęcia starań w kierunku kanonicznego zatwierdzenia Wspólnoty. Owocem tych prac było powstanie projektu Statutu stowarzyszenia wiernych świeckich.
1997 – 2002 – Stowarzyszenie „Dzieło Maryi Służebnicy Pańskiej”. W listopadzie 1997 r. odbyło się Zebranie Założycielskie Stowarzyszenia „Dzieło Maryi Służebnicy Pańskiej”, podczas którego 192 osoby podpisały deklarację przynależności do tej wspólnoty oraz prośbę do ówczesnego Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego Józefa kard. Glempa, Prymasa Polski o erygowanie Stowarzyszenia. 8 grudnia 1997 r. ks. Arcybiskup Metropolita Warszawski Józef kard. Glemp wydał dekret erygujący żeńskie stowarzyszenie wiernych świeckich pod nazwą „Dzieło Maryi Służebnicy Pańskiej” oraz dekret zatwierdzający Statut Stowarzyszenia.
Po tym rozpoczęto starania o uzyskanie nihil obstat dla erygowania Instytutu. Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w Rzymie wydała pozytywną opinię, czyli nihil obstat dla erygowania Instytutu dnia 25 stycznia 2002 r.
Od 2002 do dziś – Świecki Instytut Maryi Służebnicy Pańskiej. 25 marca 2002 r. ks. Arcybiskup Metropolita Warszawski Józef kard. Glemp podpisał dekrety zatwierdzające Świecki Instytut Maryi Służebnicy Pańskiej oraz jego Konstytucje.
Duch Święty, przedziwny twórca różnorakich charyzmatów, wzbudził w naszych czasachnowe formy życia konsekrowanego, pragnąc jak gdyby odpowiedzieć zgodnie z opatrznościowym zamysłem na nowe potrzeby, jakie Kościół napotyka dziś w pełnieniu swojej misji w świecie.
Przychodzą tu na myśl przede wszystkim Instytuty świeckie, których członkowie pragną przeżywać swoją konsekrację Bogu w świecie poprzez praktykę rad ewangelicznych w kontekście doczesnych struktur, aby w ten sposób być zaczynem mądrości i świadkami łaski w ramach życia kulturalnego, gospodarczego i politycznego. (Vita Consecrata, 10)
Matko Wielkiego Zawierzenia, Pokorna Służebnico Pańska, oddaję się Tobie bez zastrzeżeń
– abyś uczyła mnie rozpoznawać znaki obecności Boga w historii mojego życia.