Środki ubogie
„Środki ubogie” czyli apostolstwo poprzez akty wewnętrzne niewidoczne dla innych, ukryte i znane jedynie Bogu. Środkiem ubogim jest przede wszystkim modlitwa, przyjęte i ofiarowane Bogu cierpienie i wyrzeczenie a także wysiłek wierności w życiu codziennym.
Z kolei ten sam Duch, który nie pragnie bynajmniej, aby ludzie powołani przez Ojca byli oderwani od historii ludzkości, każe im służyć braciom zgodnie z ich własnym sposobem życia, zaś kształtując odpowiednio charyzmaty poszczególnych Instytutów, wskazuje im konkretne zadania, stosownie do potrzeb Kościoła i świata. Właśnie stąd biorą się różne formy życia konsekrowanego, dzięki którym Kościół zostaje „ozdobiony różnymi darami swoich dzieci, jak oblubienica strojna dla męża swego (por. Ap 21, 2)” i wzbogaca się o wszelkie środki, jakich wymaga jego misja w świecie. (Vita Consecrata, 19)
Matko Wielkiego Zawierzenia, Pokorna Służebnico Pańska, oddaję się Tobie bez zastrzeżeń
– abym była wierna Bogu w mojej codzienności.