Jeśli chcesz przeżyć rekolekcje, aby rozpoznać swoje powołanie, zapraszamy do Warszawy  w dn. 17-18 lutego 2024 więcej informacji …

Kim jesteśmy

2 lutego 1947 roku Papież Pius XII konstytucją apostolską Provida Mater Ecclesia ustanowił nową formę życia konsekrowanego w Kościele o nazwie „instytuty świeckie”. W Motu Proprio Primo feliciter z 12 marca 1948 roku Papież podkreślił sprawczą rolę Ducha Świętego w powołaniu tego typu wspólnot, jako odpowiedzi na potrzeby naszych czasów.
Jasno określił nasza rolę we współczesnym świecie, wyrażając pragnienie, aby świeccy konsekrowani “[…] stojąc w szeregach instytutów świeckich byli jako sól niezwietrzała w zepsutym świecie, z którego nie są, w którym jednak z woli Bożej winni pozostać. Mają oni być w tym świecie światłem, które w ciemnościach świeci i nie gaśnie, odrobiną dobrego zaczynu, który działa wszędzie i zawsze, przenika wszystkie środowiska i wszelkimi sposobami, słowem i przykładem, usiłuje wszędzie dotrzeć tak, aby zaczyn Ewangelii ogarnął całe ciasto i wszystko przemieniło się w Chrystusie”.

Wierzymy, że nasza wspólnota Świeckiego Instytutu Maryi Służebnicy Pańskiej również jest owocem działania Ducha Świętego. W sposób oficjalny jako instytut świecki jesteśmy obecne w Kościele od 2002 roku, kiedy to Ksiądz Kardynał Józef Glemp, Arcybiskup Warszawski zatwierdził Instytut na prawie diecezjalnym.

Celem Instytutu jest ukazywanie współczesnemu człowiekowi wartości życia w jedności z Panem Bogiem i wskazywanie na powszechne powołanie do świętości, które może realizować się na drodze maryjnej.

Żyjemy w zwykłych warunkach życia świeckiego, a jednocześnie jesteśmy całkowicie oddane Bogu, by rzeczywistość tego świata kształtować zgodnie z Bożym zamysłem.

Naszym szczególnym powołaniem jest życie syntezą świeckości i konsekracji. Swoje oddanie się Bogu na wyłączność potwierdzamy przez śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Zgodnie ze specyfiką instytutów świeckich zasadniczo nie prowadzimy życia wspólnotowego w sensie wspólnoty zamieszkania. Staramy się natomiast tworzyć miedzy sobą głęboką więź duchową opartą na wzajemnej modlitwie i wspieraniu się na drodze powołania. Wspólnie przeżywane rekolekcje i dni skupienia pomagają nam trwać w jedności i ubogacać się wzajemnym świadectwem.

cytat_JezusPodczasOstatniejWieczerzyJezus podczas Ostatniej Wieczerzy skierował do Apostołów następujące słowa: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15,16), przypominające wszystkim, (…) że powołanie jest zawsze inicjatywą Boga. To Chrystus was wezwał, byście za nim poszły w życiu konsekrowanym, a to oznacza stale dokonywać „wyjścia” z samych siebie, aby skoncentrować wasze istnienie na Chrystusie i Jego Ewangelii, na woli Bożej, ogałacając się z waszych planów, abyście mogły powiedzieć za świętym Pawłem: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2,20). To „wyjście” z samych siebie jest obraniem drogi uwielbienia Pana i służenia Jemu w braciach i siostrach. Uwielbiać i służyć: dwie postawy, których nie można od siebie oddzielać, lecz które zawsze trzeba ze sobą łączyć (Papież Franciszek, 8.05.2013).

Matko Wielkiego Zawierzenia, Pokorna Służebnico Pańska, oddaję się Tobie bez zastrzeżeń

– abyś poprowadziła mnie na drodze mojego powołania.